Masaż klasyczny należy do najstarszych zabiegów terapeutycznych, był stosowany już w starożytności. Polega na mechanicznym pobudzeniu tkanek przy użyciu określonych chwytów i technik. Wywiera wpływ na: tkankę skórną i mięśniową, stawy i aparat więzadłowy, układ krwionośny i chłonny, układ nerwowy, oddechowy, pokarmowy, wydalniczy, a także na przemianę materii.
Wskazania do masażu częściowego:
– choroby skóry (np. odmrożenia, w celu rozmiękczenia blizn pooperacyjnych i zrostów, w celach kosmetycznych)
– schorzenia układu krążenia (np. stany obniżonego ciśnienia krwi, choroby obwodowych naczyń krwionośnych, niewydolność krążenia)
– choroby układu mięśniowego (w celu zapobiegania zanikom mięśniowym i leczenia już powstałych wskutek bezczynności lub długotrwałego unieruchomienia, porażenia i niedowłady, w stanach pourazowych, w celu rozluźnienia napięcia mięśniowego)
– w chorobach układu nerwowego (np. nerwobóle, przewlekłe zapalenia nerwów, porażenia i niedowłady pochodzenia neurogennego)
– w chorobach narządu ruchu (stany pourazowe, zmiany przeciążeniowe, choroby kości i stawów, stany pooperacyjne, wady wrodzone, zaburzenia rozwojowe narządu ruchu)
– w chorobach reumatycznych (w celu zmniejszenia obrzęków i bólu oraz zapobiegnięcia zanikom mięśniowym)
Masaż całkowity wykonuje się:
– w rekonwalescencji
– zapobiegawczo przed odleżynami i zaburzeniami układu krążenia
– w stanach związanych z długotrwałym unieruchomieniem
– w nerwicach typu psychogennego
– w otyłości i nadwadze